Γιατί είναι τόσο συχνή η έλλειψη μαγνησίου?

Το μαγνήσιο είναι ένα σημαντικό ιχνοστοιχείο και από τους σημαντικότερους ηλεκτρολύτες του ανθρώπινου οργανισμού.
Το μαγνήσιο συμμετέχει στη ρύθμιση όλων των βασικών λειτουργιών των κυττάρων και θεωρείται ότι ενεργοποιεί περισσότερες από 300 διαφορετικές βιοχημικές αντιδράσεις στο σώμα.
Ελλείψεις μαγνησίου είναι συνηθισμένες στην Δυτική διατροφή λόγω της εξάντλησης των θρεπτικών συστατικών από τα εδάφη, οι μεγάλης κλίμακας καλλιέργιες με μη βιώσιμες πρακτικές και η χρήση αζωτούχων λιπασμάτων έχουν αφήσει πολλά φυτά (λαχανικά, ξηρούς καρπούς, δημητριακά ολικής αλέσεως και σπόρους) με χαμηλά επίπεδα μαγνησίου. Η ποιότητα του εδάφους υποβαθμίζεται και δίνεται μεγαλύτερη σημασία στην απόδοση των καλλιεργειών παρά στην αποκατάσταση των ιχνοστοιχείων πίσω σε αυτό.

Από την άλλη, το πόσιμο νερό στερείται μαγνησίου λόγω των διαδικασιών επεξεργασίας του , της διήθησης και τον καθαρισμό. Τόσο το νερό βρύσης όσο και το εμφιαλωμένο έχουν μικρή ποσότητα ή καθόλου φυσικού μαγνησίου, ενώ τα επίπεδα φθορίου και ασβεστίου, που δεσμεύουν το μαγνήσιο, είναι ιδιαίτερα υψηλά.

Η ανεπάρκεια μαγνησίου εμφανίζεται πολύ συχνά σε ανθρώπους που βρίσκονται υπό φαρμακευτική αγωγή πεπτικών διαταραχών. Το μαγνήσιο απορροφάται από τις λάχνες του λεπτού εντέρου. Παθήσεις του γαστρεντερικού συστήματος (νόσος του Crohn, κοιλιοκάκη, εντερικές χειρουργικές επεμβάσεις κ.α.) μπορεί να επηρεάσουν την απορρόφησή του.

Φάρμακα, όπως οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων ή διουρητικά προκαλούν επίσης μείωση του διαθέσιμου μαγνησίου στον οργανισμό. Οι αναστολείς αντλίας πρωτονίων μπλοκάρουν τα γαστρικά οξέα του στομάχου, τα οποία είναι προαπαιτούμενα για τη διάσπαση των συμπλόκων του. Όταν τα φάρμακα αυτά λαμβάνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να δημιουργήσουν ανεπάρκεια. Είναι κάτι που συχνά συναντάμε σε άτομα μεγάλης ηλικίας που λαμβάνουν τέτοιες θεραπείες για μεγάλα χρονικά διαστήματα.